- من بهارم تو زمین
- چها با جان خود دور از رخ جانان خود کردم
- صید منی شکار من گر چه ز دام جَستهای
- در نظر بازی ما بی خبران حیرانند
- پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب
- می رسم، اما سلام انگار یادم می رود
- بُوَد که قرعهٔ دولت به نامِ ما افتد
- من از آن روز که در بند توام آزادم
- زیر مجموعه ی خودم هستم
- سر نه چیزیست که شایسته پای تو بود
آخرین مطالب
امکانات وب
یک بوسه بس است از لب سوزان تو ما را
تا آب کند این دلِ یخ بسته ی ما را !
من سردم و سردم ، تو شرر باش و بسوزان !
من دردم و دردم ، تو دوا باش خدا را !
جان را که مه آلود و زمستانی و قطبی ست
با گرمترین پرتو خورشید بیارا
از دیده بَرآنم همه را جز تو بِرانم
پاکیزه کنم پیش رُخت آینه ها را
من برکه ی آرام وُ تو پوینده نسیمی
دریاب ز من لذت تسلیم و رضا را
گر دیر و اگر زود ، خوشا عشق که آمد
آمد که کند شاد و دهد شور فضا را
هر لحظه که گل بشکُفد آن لحظه بهار است
فرزانه نکاهد ز خزان ارج و بها را
می خواهمت آن قَدْر که اندازه ندانم
پیش دو جهان عرضه توان کرد کجا را ؟!
از باده اگر مستیِ جاوید بخواهی
آن باده منم، جام تنم بر تو گوارا !
"سیمین بهبهانی"
شنبه ششم خرداد ۱۳۹۶ | 1:1 | MahNaz
در دیده ی من......